من نه آنم که زبونی کشم از چرخ فلک( شورش 1)

اولین قدم امروز با شکست مواجه شد شکستی مفتضحانه وبدتر از  شکست ناپلئون تو نبرد واترلو

بااولین قدم آنچنان ناک اوت شدم  که  ترجیح دادم  چمدون ببندم  و راهی بشم اما این اولین قدم بود  یه حمله ناشیانه که با ضد حمله ای حرفه ای مواجه شد

عمو مجید من هنوز همون دختر بچه ای هستم که میخوام دنیای خودمُ خودم بسازم یادته  وقتی می افتادم می گفتی پاشو و من می گفتم عمو خسته شدم دستامُ می گرفتی وزانو های زخمیمُ می تکوندی و می گفتی راه بیافت  همیشه مجبورم می کردی تو اون زمین سنگلاخ کنارت قدم بزنم و من تلو تلو خوران تو سنگ و خار وخاشاک دنبالت می اومدم تا بهم برکه ماهی سیاه رو نشون بدی  هیچ وقت نتونستم برکه ماهی سیاه رو ببینم یعنی عمرت اونقدر کفاف نداد که بمونی وبهم نشونش بدی اما بعدها که بزرگ شدم فهمیدم اصلا برکه ای تو اون شوره زار نبود  فهمیدم که میخواستی بگی تو زندگی هیچوقت زمین زیر پام صاف وهموار  نخواهد بود میخواستی بگی هر چند بار هم که تو سنگلاخ زندگی زمین خوردی پاشو، زانوهای زخمیت رو بتکون و به  راهت ادامه بده

عمو جون من هیچوقت نتونستم دنیای خودمُ اونجوری که بهت قول دادم بسازم راستش بزدل تر از اونی بودم که حرف مردم رو بتونم تحمل کنم ، حتی جرات نداشتم به مامان بابا بگم چون با یه نه بزرگ مواجه میشدم

اما بالاخره از اولین روز سال نود وش شروع کردم درسته تو برداشتن قدم اول  اشتباه کردم وطوفان نوح به پا شد اما باز هم کاچی به از هیچ حرفامو زدم

عمو مجیدم حقمه که خوب زندگی کنم من یه انسان آزادم که حتی خدا هم نمی تونه تو قالب تعصب وسنت منو محصور کنه چه برسه بنده ی خدا اما شکست خوردم  و هر بار که خار وخاشاک  رفت تو پاهام تر جیح دادم بشینم واز جام تکون نخورم

اما بالاخره موفق میشم