دادا حجی

امروز بیست و دومین سالگرد مادربزرگم بود 

دادا  حجی ، زنی صبور وساکت   ، تنها چیزی که خوب ازش تو ذهنم مونده  تنور گلی  و  نون پختنش بود 

خیلی بده که همه ی تصویر های مادربزرگم داره از ذهنم پاک میشه اما خوشحالم که چند ماه دیگه میرم پیشش و اونوقت می تونم خیلی واضح ببینمش

 تنور گلی- بچگیام تو حیاط خونه دادا حجی ( مادربزرگ پدریم ) و بالا پشت بوم  خونه دایه ( مادربزرگ مادریم ) وجود داشت البته این تنور 

مدل تنورایی که بچگیام دیدم نیست اما با دیدنش یاد نون پختن مادربزرگام  افتادم بخاطر همین ازش عکس گرفتم

اینم یه منقل گلیه که ما تو زبون محلی بهش میگیم   کلک  شُلی 

دادا یا دایه = مادربزرگ ( هر دوتاش یکی اما بستگی داره نوه بزرگ های هر خونه مادربزرگشون رو چطور صدا  کنن پسر خالم گفته دایه ما هم تبعیت کردیم و من بعنوان نوه بزرگه گفتم دادا بقیه هم تابع من )

تو خانواده پدریم تنها نوه ای هستم که به زبون محلی صحبت میکنم واین یه مزیت داره میتونم ضرب المثل های محلی رو بهتر از بقیه که فارسی صحبت میکنن متوجه بشم و یه پا مترجم هستم )