تانگوی چند نفره

ارامشی که نیست در جنگی هم اگر حاضر نبودیم ، جنگی در ما حاضر بوده همیشه .

تانگوی چند نفره

ارامشی که نیست در جنگی هم اگر حاضر نبودیم ، جنگی در ما حاضر بوده همیشه .

47

بالاخره  ناتور دشت تمام خوب بود اما فکر کنم چند سالی بگذره تا بخوام دوباره بخونمش حالا مشتاقم از سالینجر فرانی و زویی رو بخونم هیچ شناختی ازش ندارم فقط از اسمش خوشم اومد مثل اسم فیلمای گانگستری دهه چهل هست نتم قطعه و با گوشی این چند خط رو نوشتم وقتی همه چی بهتر شد میام از ماجراهای خودم و هولدن مفصل تر می نویسم

همین

نظرات 2 + ارسال نظر
بندباز شنبه 9 اردیبهشت 1396 ساعت 11:34 http://dbandbaz.blogfa.com/

خودتو حسابی با این هولدن گلاویز کردی ها!... جالب شد برام . حس فضولی داره گل میکنه تا بفهمم قضیه چی بوده؟

یه جور روایارویی با گذشته تلخم بود
حالا بعد در موردش می نویسم

سحر جمعه 8 اردیبهشت 1396 ساعت 18:06

فرانی و زویی هم خیلی خوبه؛ اصلا ماجراهای این خانواده که مدام تو کارهای سالینجر می رن و میان خیلی خوبه!

پس میخونمش

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد