او توی اتاقش که رنگ دیوارهای آن به رنگ هلوست تنها نشسته و تنها فکر می کند .
او به فکر هایی فکر می کند که مدت ها قبل فکر بوده و حالا دیگر نیست.نه که اصلن هیچ فکری نباشد ، بلکه فکر هایی هستند که او قبلن به آنها فکر کرده و از آنها فکر های تازه ای تولید شده .
او توی اتاقش که رنگ دیوار های آن به رنگ هلوست تنها نشسته و تنها دارد به فکر هایی فکر می کند که از فکر های قبلی تولید شده و حالا برای خودشان فکر هستند .
این فکر ها نیز بعد مدتی فکر نیستند . نه که اصلا فکر نباشند بلکه فکر هایی هستند که از فکر فکر هایی که او قبلن به آنها فکر کرده ، تولید شده . او توی اتاقش که رنگ دیوار های آن به رنگ هلوست تنها نشسته و دارد به فکر هایی ....
# فرهاد کریمی