تانگوی چند نفره

ارامشی که نیست در جنگی هم اگر حاضر نبودیم ، جنگی در ما حاضر بوده همیشه .

تانگوی چند نفره

ارامشی که نیست در جنگی هم اگر حاضر نبودیم ، جنگی در ما حاضر بوده همیشه .

57

پنج سال از بهترین سالهای عمرمو تو  این خونه گذروندم با خاله آسیه وصال وفرهاد عمو خلیل 

خیلی وقتالازم نیست حتما پا تو خونه ای بگذاری یا افراد اون خونه رو بشناسی یا ببینی گاهی رابطه ها اونقدر عجیبن دوست داشتن ها اونقدر ومعجزه وار هستن که غریبه ترین غریبه ها از نقاط دور دستی از این دنیا   میشن خانوادت ، عشقت ، دوستت ، خواهر نداشتت و ... 

این خانواده چهار نفره  از پنج سال پیش  از طریق همین دنیای مجازی شدن خانواده دوم من و این خونه پناه خستگی ها و دلتنگی هام بدون اینکه تا حالا پامو گذاشته باشم توش

تو این خونه هم مثل همه خونه ها خوشی بود تلاطم بود ولی همیشه هر وقت حال دلم  خراب بود با حرف زدن با اهالی این خونه حالم خوب می شد 





نظرات 2 + ارسال نظر
سحر دوشنبه 8 خرداد 1396 ساعت 22:33

چقدر عالی، حالا راستشو بگو چند بار دعوتت کردن و نرفتی؟!!!

قرار بود برم اما نشد یه چند باری

سامورایی دوشنبه 8 خرداد 1396 ساعت 08:14 http://samuraii84.persianblog.ir/

خونه‌ت آباد

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد