پنج سال از بهترین سالهای عمرمو تو این خونه گذروندم با خاله آسیه وصال وفرهاد عمو خلیل
خیلی وقتالازم نیست حتما پا تو خونه ای بگذاری یا افراد اون خونه رو بشناسی یا ببینی گاهی رابطه ها اونقدر عجیبن دوست داشتن ها اونقدر ومعجزه وار هستن که غریبه ترین غریبه ها از نقاط دور دستی از این دنیا میشن خانوادت ، عشقت ، دوستت ، خواهر نداشتت و ...
این خانواده چهار نفره از پنج سال پیش از طریق همین دنیای مجازی شدن خانواده دوم من و این خونه پناه خستگی ها و دلتنگی هام بدون اینکه تا حالا پامو گذاشته باشم توش
تو این خونه هم مثل همه خونه ها خوشی بود تلاطم بود ولی همیشه هر وقت حال دلم خراب بود با حرف زدن با اهالی این خونه حالم خوب می شد
چقدر عالی، حالا راستشو بگو چند بار دعوتت کردن و نرفتی؟!!!
قرار بود برم اما نشد یه چند باری
خونهت آباد