من حال و روز دخترکان کلاس اول سه را بخوبی درک میکنم چون تا حدودی فرزند شرایط سخت هستم گاهی با خودم فکر میکنم که آینده برای اونها چگونه رقم خواهد خورد ؟
از ته دل دعا میکنم که هیچ کدوم به سرنوشت مادراشون دچار نشن مادرانی که هیچ شان و منزلت انسانی ندارند و در زندگیشون ماشین تولید فرزند وازدیاد نسل آشپز وخدمتکار مردهایی متعصب وخشک مغزهستند . می دونم من فقط یک معلم هستم و وظیفه مهمم تدریسِ و اگر بخوام هم نمی تونم شرایط را تغییر بدم چون این وضع محصول سالها عقب ماندگی این افرادِ تنها کاری که می تونم انجام بدم اینِ که همون سه چهار ساعتی که در کلاس هستند اوقات خوشی براشون فراهم کنم وبقیه اش را بسپارم به خدای مهربان شاید گشایشی بوجودبیارِ
-------
از وقتی معلم کلاس اول سه شدم بیشتر از هر روز خدای مهربانم را سپاس می گم بخاطر محیط تربیتی وخانواده ای که من در اون رشد کردم مدام از خودم می پرسم اگر من بجای یکی از شاگردانم در محیطی با فقر فرهنگی ومالی شدید زندگی می کردم به کجا می رسیدم ؟
خدای خوبم بخاطر همه نعمتهایت ، داده ها و نداده هایت شکر
کاش میشد چیزی بیشتر از الفبا یادشون داد...
می شه یاد داد اما زمان و تلاش زیادی لازمه که اثر منفی فقر فرهنگی و مالیشون از بین بره و یه معلم به تنهایی نمی تونه کار مثمر ثمری بکنه ریشه کار خرابه من تنها کاری که می تونم بکنم از لحاظ مالی حمایتشون کنم درد این مناطق یکی دوتا نیست