هر عقیده ای داری داشته باش به شرط انکه از جان و دل بدان معتقد نباشی ( برتراند راسل)
بالاخره بیدار شدم ، بعد پشت سر گذاشتن 50 ساعت و 25 کابوس.
همیشه برای بیدار شدن وقت هست ، هر ساعت و هر روز و هر لحظه از زندگی میشه بیدار شد .خیلی طول کشید ، تاوان سنگینی پرداختم اما بالاخره بیدار شدم و فهمیدم هر انچه تا بحال ساختم و فکر می کردم درستِ باید نابود بشه .چه فرقی میکنه چند ساعت خواب باشی وچندتا کابوس ببینی مهم اینِ که بعد بیداری از شکی که به جونت افتاده استقبال کنی ، شک مقدمه خوشبختی و تولد دوباره است ، اونوقت مثل ابراهیم پیامبر تبر به دست بگیری و همه افکارعقاید ، داشته ها و دانسته هات رو نابود کنی .
بعضی ادمها در عین بیداری چیزی نمی بینند انگار چیزی نبود ، کسی نبود ، یکی بود ، یکی نبود اونها هم روزی بیدار می شن وقتی ساعت ضربه دوازدهم رو نواخت بالاخره از کابوس هاشون رهایی پیدا می کنند
می سازم و نابود میکنم ، می سازم ونابود میکنم ، می سازم ونابود میکنم تا رشد کنم شاید ساخت وساز ونابودی دردناک باشه و خود ازاری به نظر برسه اما فراموش نکنیم کل هستی برپایه ساخت وساز وتغییر بنا شده و من بر خلاف طبیعتم رفتار نمیکنم
پس میسازم ونابود میکنم ، تا رشد کنم
ساخت و سازها ساعت 25 رخ می دن. یه ساعت بزرگتر از ساعتای عادیِ روزای عادی.
ولی من فکر میکنم تو روزای عادی وساعتهای عادی بوجود میان
گاهی لازمه این ویرانی. گاهی باید دست کشید از باورهایی که خیری ازشون ندیدی
موافقم