رسوای زمانه منم

فقط مامان من میتونه ادامسو زیر شیر اب بگیره همه طعمُ مزشو ببره بده بخورم چون بعد  شیمی درمانی دلم میخواست ادامس بذارم دهنم باد کنم وبترکونم  :))

مامان میدونم بیشتر از من زجر میکشی گاهی صداتو  میشنوم که سر سجاده با گریه به خدا جون میگی امانت زینب دست منه خدایا بهش سلامتی بده   روسفیدم کن جلو مادرش

و گاهی به شدت از خودم بیزار میشم که باعث زجر کشیدنت شدم

نمیدونی چقدر دلم برات تنگ میشه حتی وقتی کنارمی

منو ببخش  بخاطر همه چی

...................................

فقط یه معلم میتونه تو ساعت شلوغ کاری توی خونه ، بیاد و تو وبلاگش هذیون بنویسه  

نمیدونم  شما هم دلتنگ خودتون میشید یا فقط من اینطورم همه برگه امتحانی که باید صحیح میکردمُ گذاشتم کنار و قلم کاغذ برداشتم وصفحه رو پر کردم از دلم برای خودم تنگ شده دلم برای خودم تنگ شده 

گاهی که شروع به نوشتن میکنم از خود بیخود میشم وقتی به خودم میام که چند صفحه پر شده از دلم برای خودم تنگ شده جلوی روم خودنمایی میکنه

دلم برای خودم تنگ شده

دلم برای خودم تنگ شده

دلم برای خودم تنگ شده 

راستی ادمای عاقلم دلشون برای خودشون تنگ میشه؟ عاشق خودشون میشن ؟ خودشونُ محکم در اغوش میگیرن ؟ چای دونفره با خودشون میخورن؟  میرن جلوی آینه خودشونُ بوسه بارون کنن؟ با خودشون میرن گردش ؟

من حالم خوبه؟ یا دیوانه شدم خبر ندارم؟ 

کاغذا رو پاره میکنم می اندازم سطل اشغال  اینطوری خیالم راحته که سند دیوانگیم نابود شده :)) و به دست ادمای عاقل نمی افته بعدش نقاب عاقلیمُ میزنم ومیرم سراغ زندگی عادیم

الانم از اون روزاست که خیلی دلم برای خودم تنگ شده اما کار و گرفتاری های روزمره بهم فرصت سر خاروندن نداده پس تا از دلتنگی  خفه نشدم برم برای خود جانم یه چای بریزم دو تکه لیموعمانی بندازم توش وبسلامتی خودم بخورم

شمع وپروانه منم

مست می خانه منم

رسوای زمانه منم

دیوانه منم

یار پیمانه منم

از خود بیگانه منم

رسوای زمانه منم

دیوانه منم