3

امروز می گفت تو اگه همین الان ادعای پیامبری کنی من اولین کسی خواهم بود که بهت ایمان میارم

تو فرشته ای

و من بر خلاف دفعه های قبل که با جون دل این حرفا رو باور می کردم امروز تردید کردم

بهش گفتم که من دیگه اون آدم سابق نیستم  ، نمی تونم باشم ، نمی خوام باشم

  فرشته بودنی که تهش از همه چی پشیمونت کنه به چه دردی میخوره ؟ ترجیح میدم هیولا بشم یه خون آشام یا شایدم ........ نمیدونم چی ولی اینی که الان هستم نباشم

ولی خودمونیم  از ظهر تا الان به حرفش که فکر میکنم لبخند رو لبم می شینه  :)) منو ادعای پیامبری جالبه ها :)))

..............................................................................................

من تمام عمرم به این شعر از محبت خارها گل میشود ایمان داشتم و دارم شاید  چند خط بالا با این چند خط پایین تناقض داشته باشه اما واقعیت امر اینه که  محبت کردن بی قید وشرط هیچ خوبی برام نداشته باشه ، تنها مزیتی که داره اینه  ،شبا راحت سرمو میذارم رو بالش ومیگم شکر خدا دلی نشکستم ، کسی رو آزار ندادم و ادم خوبی بودم  و همین آرامشی که پشت بندش میاد خودش یه دنیا نعمته . هر کسی که باهام آشنا میشه اولین خصلتی که تو وجود من به چشمش میاد مهربونیمه بدون استثنا اینو همه بهم گفتن

شاید جوابمو از بنده های خدا نگرفتم اما اوستا کریم همیشه مراقب حال دلم بوده و دست حمایتگرش همیشه پشت وپناهم بوده

میدونید من فکر میکنم رسالتی که خدا روی دوشم گذاشته اینه که  کمک کنم حال دل آدما خوب بشه وقتی کسی اذیتم میکنه اینجوری خودمو آروم میکنم ، تو خورشیدی و خورشید بدون هیچ چشم داشتی نور و گرماشو به همه عالم یکسان هدیه میده

اینا رو نگفتم که بگم  آی ملت من خوبم نه . همه آدما از دونیم دایره تشکیل شدن  خوبی وبدی فقط برام جالبه که چرا اولین چیزی که به چشم میاد مهربونیمه

البته یه خشم خفنم دارم که دارم روش کار میکنم وشکر خدا اونم تحت کنترله فقط بغض وگریم بی اختیاره اینم بدی من که اشکم در مشکمه و از ریختنش هر جایی وجلوی هر کسی ابایی ندارم  ، میاد دیگه دست من نیست :)))