نوشته قدیمی 3

انگار تمام بار منفی دنیا را در خودش جمع کرده است مرگ. هیچ کس از ما دنیای پس از مرگ را تجربه نکرده است با وجود این ترس از مرگ در بیشتر ما وجود دارد شاید یکی از دلایلش هم لذتبخش بودن زندگیست اینکه ما زندگی را دوست داریم خودش دلیل دوست نداشتن مرگ است چون قرار است زندگی را از ما بگیرد زندگی شاد ، غمگین ، تلخ ، شیرین ساده یا سخت ما را به خودش وابسته کرده است  و امید ما به پیشرفت زندگی بهتر و دستیابی به لذت های مادی و معنوی این علاقه را افزایش داده  و در میان این همه تلاش و لذت ، فکر کردن به مرگ که خواسته یا ناخواسته قرار است به سراغمان بیاید سخت و دشوار است

میگویند مرگ با این چهره وحشتناک وبا این حس ترسی که همیشه همراهش هست دلیل زیبایی زندگیست ولی من بعنوان کسی که هم داغ عزیز دیده ام و هم خودم 1سال و نیم است با مرگ دست وپنجه نرم میکنم و چهار چنگولی به دنیا چسبیده ام تا حداقل انقدر زنده بمانم که فرزندم را ببینم نمی توانم مرگ را عامل زیبایی زندگی بدانم و ترجیح میدهم عمر جاودانی داشته باشم هر چند بقول دوست عزیزی عمر جاودانی درد جاودانی هم دارد وتحمل درد سخت است ولی چه تضمینی وجود دارد دنیای پس از مرگ جای بهتری باشد ما بدون اراده و انتخاب خود پا به این دنیا گذاشتیم وتقریبا به خم و چم آن وارد شده ایم و با خوب و بدش ساخته ایم و می سازیم پس چرا به جایی برویم که معلوم نیست چه در انتظارمان است ؟

شما را نمیدانم ولی تا جایی که خودم را می شناسم بنده اصلا آدم ریسک پذیری نیستم و جابجایی در سطح کوچکتر هم تا شناخت کافی نداشته باشم انجام نمی دهم چه برسد جابجایی عظیم بین زندگی و مرگ راستش از ناشناخته ها می ترسم پس ترجیح میدهم زنده بمانم تا بر ترسم غلبه کنم

حداقل خدای مهربان مرگ با بیماری را نمیخواهم مرگ تدریجی که مدام روزشماری میکنی تا به پایان برسد

خدای مهربان از مرگ می ترسم

......................................................

هذیانهای بعد از شیمی درمانی می توانید بخوانید و از کنارش بگذرید حالم که بهتر شد شاید نظرم نسبت به مرگ عوض شود تا جلسه بعد که نوبت شیمی درمانی دیگری بشود :))