من تو کتابخونم دوتا کتاب دارم که هرگز پسشون ندادم

من هیچوقت پدر شوهر خالم رو ندیدم وقتی ما با خانواده  مرحوم غلامی وصلت کردیم سالها از فوت ایشون میگذشت 

وقتی بچه بودم واغلب وقتمُ خونه خاله کوچیکه میگذروندم یه چیزی تو اون خونه منُ جذب میکرد کتابخونه اون مرحوم که پر بود از کتابای نسخه اصلی وقدیمی،

همیشه به عشق کتاب خوندن و قرض کردن کتاب میرفتم خونه خاله .همون موقع هم کتابخونه  وضع نابسامانی داشت کتاب ها داغون ونامرتب بودن بعضی از اونا پاره ونصفه نیمه بودن ، آرزو میکردم همه اون کتابا مال من بودولی این آرزوی محالی بود که در حد رویا و آرزو باقی موند

نزدیک ده دوازده سال بدلیل اختلاف های خانوادگی با خاله وخانوادش قطع رابطه کردیم  و وقتی آشتی کردیم وبرای بار اول به منزل خاله رفتیم سراغ اولین چیزی که رفتم کتابخونه پدربزرگشون بود هیچوقت یادم نمیره با دیدن قفسه های خالی چه غم سنگینی رو دلم نشست از اون همه کتاب نفیس وارزشمند هیچ چیزی باقی نمونده بودجز دو سه کتاب

من هم از فرصت استفاده کردمُ از شوهر خالم قرض گرفتم

کتاب از پاریز تا پاریس باستانی پاریزی  نسخه اصلی وبدون سانسو ر

 و کتاب مادر ماکسیم گورکی

تصمیم گرفتم اون کتابا رو تا زمانی پیش خودم نگه دارم که پسر خاله هام بزرگ بشن فکر می کردم ممکنه اونا بهتر از پدر وعموها و عمه هاشون از کتابا مراقبت  کنن اما متاسفانه پسر خاله ها هم بزرگ شدن اما علاقمند به کتاب ونگهداری از میراث ارزشمند پدربزرگشون نشدند همه زندگیشون شد کامپیوتر و موبایل وبرنامه های کامپیوتری و موبایلی و الان سالهاست اون کتابا تو کتابخونه من مهمانن هر وقت می بینمشون عذاب وجدان میگیرم اما از طرفی دلم نمیاد این دوتا کتاب هم به سرنوشت اون کتابخونه عظیم دچار بشن گاهی به سرم میزنه پسشون بدم ولی زود پشیمون میشم

حس میکنم باید اینطوری ازشون مراقبت کنم