32

همه ی درد های من از وقتی شروع شد که هفت سالگیم عمو مجید مجبورم کرد کتاب ماهی سیاه کوچولو رو بخونم

همیشه ازش گله مند بودم وخواهم بود چون با خوندن اون کتاب مسیر زندگیم عوض شد ،   بذر چیزی تو ذهنم کاشته شد و با من رشد کرد که انجامش سخت بود

همیشه می دونستم باید تغییر کنم ، اوایل مثل همه جوونا که سر پرشور دارن میخواستم دنیا رو عوض کنم اما خیلی طول کشید که یاد بگیرم تنها چیزی که میشه عوضش کرد خود آدمه وگر نه تغییر دیگران و دنیا کار من نیست .

بله من تغییر کردم اونم خلاف جهت و راه و رسم دیگران ، بابام میگه این روح سرکش از بچگی درون تو بوده  چون هیچ کدوم از مراحل رشدم یعنی دندون در اوردن و راه رفتن وبزرگ شدنم حالت عادی ومعمول بچه های دیگه  رو نداشته  وجود این سرکشی ربطی به ماهی سیاه نداشته ، این کتاب باعث شده فقط چیزی که درونت نهفته بود شکوفا بشه 

خوب که به گذشتم دقت میکنم می بینم حق با پدرمِ نه تنها من بلکه بعضی از اعضای خانوادم هم وارث روح سرکشی  بودن  که باعث میشد خلاف جهت رودخانه شنا کنیم و خیلی راحت نتونیم اون چیزی که تو دوران هر کدوممون مرسوم وقابل پذیرش بوده بپذیریم

من بین کسانی بزرگ شدم که صفت بارزشون مبارز بودن بود و هست

پدر بزرگ مادری ، پدر ، عمو ، مادر و دایی بزرگترین تاثیر رو روی من داشتند 

از یک جهت بابت متفاوت بودن خودم نسبت به اطرافیانم خوشحالم ، از اینکه روز مرگی های من با بقیه دخترای دور وبرم  فرق داره اما از جهت  دیگه  این تفاوت فکر و رفتار باعث میشه بخاطر همرنگ جماعت نبودن پذیرفته نشم   و حجم زیادی از تنهایی هام رو به سبک خودم پر کنم

امروز وارد سی وپنج سالگی شدم به عبارتی جشن تولد سی وپنج سالگیم  دیشب گرفته شد سی وپنج سالی که فراز ونشیب های زیادی داشته

اما خوشحالم که تمام این مدتی که از خدا عمر گرفتم   مبارز بودم وسعی کردم زندگی رو اونجوری بسازم که میخوام